opmerking catalogus 1 frank en 5 frank type Ceres

[king kong 13]

Sommige stukken van 1 en 5 frank staan volgens mijn visie (en velen anderen onder ons ) veel te laag in de catalogus.
Je kan nl. de stukken vanaf 1948 ,tot einde jaren 60 bijna niet vinden in FDC kwaliteit.
Verkopers weten dit ook en als je het geluk hebt een FDC te vinden betaal je voor sommige stukken 30 of 40 euro.
En ik kan mij daar wel in vinden in de theorie van de verkopers want ze zijn praktisch helemaal niet te vinden.
Ik vraag mij dan ook af op basis van wat zo een catalogus opgesteld is.

[Aernout]

Een hele tijd geleden wou ik een eigentijdse vervalsing in lood kopen van een 100 frank uit de jaren 50.
Toen ik om de prijs vroeg zei de verkoper dat hij zulke munten niet veel gezien heeft en wou er 100EUR voor... zijn volste recht...
Echter heb ik gepast en heb enkele tafels verder nog zulke stukken gezien en kocht voor een -in mijn eigen ogen- wel een correcte prijs.

Hoe worden prijzen in een catalogus nu bepaald ?
Hoe collega's dit doen laat ik in het midden. Maar de stelling waarachter ik volledig sta is die van de gehaalde prijsresultaten van diverse veilingen. Deze prijzen worden bijgehouden en het gemiddelde wordt hiervan genomen. Extreme lage en hoge resultaatprijzen worden buiten beschouwing genomen in vergelijking met de andere resultaten, want kan altijd zijn de sommige enkelingen extreem willen bieden om hun gelijk te halen of net dat ene stuk missen. Of er was een stuk die maar door één iemand opgevallen was en dus verkocht is geweest voor de instelprijs...

Veilingen zijn dus goed voor de "betere", zeldzamere, moeilijkere stukken.
Dit medium kunnen we niet echt gebruiken voor de meer courante (lees: niet op veiling aangeboden) stukken.
Hierbij moet men dus op de verzamelmarkt kijken en een zo goed mogelijke prijsindicatie geven.
Echter zijn dit dus vraagprijzen en geen opbrengstprijzen.

Kortom het is moeilijker in te schatten. Hierbij moeten we dus beroep doen uit eigen ervaringen.
Hierbij kom ik dus terug bij mijn eerste zin en mijn eigen ervaring....

Als ik de CBNU vergelijk met andere gelijkaardige werken zit de CBNU veel dichter bij de werkelijkheid.
De stukken vanaf 1965 komen in mijn ervaring al meer voor in FDC...
In de inleiding (op blz. 3) van de CBNU staat ook de prijzen als richtwaarde moeten aangezien worden.
Het is dus nog altijd als handelaar om de beslissing te nemen of ze munten verkopen, die hoger (of lager) geprijsd staan dan in de catalogus.
Het is dus nog altijd als verzamelaar om de beslissing te nemen of ze munten kopen, die hoger (of lager) geprijsd staan dan in de catalogus.
Hierdoor zijn verschillen met de catalogus dus niet uitsluitbaar....

De CBNU is zo objectief mogelijk en zonder sponsors of invloeden van handelaars, etc. samengesteld.

Hopelijk voldoet dit antwoord aan uw vraag..

mvg,
LA